Wielki dzień dla naszej drużyny – 15 marca 2019 roku
Doczekaliśmy
się. Tym razem my byliśmy głównymi uczestnikami rytuału
harcerskiego, podczas którego młodsi ( ze świeżo wykształconymi
mleczakami ) składali obietnicę zuchową, starsi natomiast złożyli
przyrzeczenie harcerskie mówiąc:
Mam
szczerą wolę
całym życiem pełnić służbę Bogu i Polsce,
nieść chętną pomoc bliźnim
i być posłuszną/posłusznym Prawu Harcerskiemu.
Co niektórym zakręciła się łza w oku… i wcale nie od dymu z harcerskiego ogniska. Takich chwil się nie zapomina – chwil kiedy dostajesz krzyż harcerski, kiedy przypinasz go do munduru nad lewą kieszenią – tak blisko serca.
I gdy spyta cię ktoś:
„…
skąd ten krzyż na twej piersi
Z
dumą odpowiesz mu – taki mają najdzielniejsi
Bo
choć mało mam lat w tym harcerskim mundurze
Bogu,
ludziom i Ojczyźnie na ich wieczną chwałę służę
I
świeć przykładem świeć
I
leć w przestworza leć
I
nieś ze sobą wieść
Że
być harcerzem chcesz”
Jesteście harcerzami…
Łączy nas to coś… Każdy „ to coś” może czuć inaczej – dla jednych to biwaki, obozy, ciepło obrzędowego ogniska, gawęda i śpiewy, dla innych to odkrywanie swoich nawet najgłębiej ukrytych talentów. Lecz dla każdego – to poczucie więzi miedzy harcerzami, tolerancja i otwartość na innych ludzi i świat.
Jesteśmy z Was dumne.
Drużynowa i przyboczne 14 DH Białe Orły
Krzyże wręczał sam Komendant Hufca Powiatu Kaliskiego – hm. Jacek Kamiński.
Część harcerzy otrzymało krzyże następnego dnia – przy pomniku Aleksandra Kamińskiego w Łodzi – dokąd udaliśmy się rankiem po przyrzeczeniu. Wyjazd był kolejną lekcją historii Polski, która wybrzmiewała z ust druha Jacka i została w naszych sercach.
fot. Mariusz Kobyłka
